Het is inmiddels alweer twee en half jaar geleden dat ik het artikel 'Stoppen met moddergooien' schreef. Destijds naar aanleiding van de negatieve vibe die door christelijk Nederland ging vanwege coronamaatregelen, vaccinatiecampagnes en wat hier verder omheen hing.
Nu, twee en half jaar verder, lijkt deze vibe helaas niet heel veel beter, al zijn de thema's anders: klimaat, de discussie rond LHBTIQ+, de oorlog die wordt uitgevochten in Oekraïne, onenigheid rondom christelijke festivals zoals recentelijk Graceland... enzovoort enzovoort. Maar ik heb het dan bijvoorbeeld ook over de (online) discussies rond genezingsdiensten.
Het is tijd om de oproep van twee en half jaar geleden te herhalen: kunnen we nu alsjeblieft eens echt stoppen met elkaar publiekelijk in de haren te vliegen? Wie of wat denken we hiermee nu te helpen?
Ik noem de woorden uit Romeinen 12 ook nog maar eens: om eensgezind te zijn en niet hoogmoedig. ‘Zet jezelf aan tot bescheidenheid en ga niet alleen af op je eigen inzicht’. Mag het daar een ietsje meer van zijn? En een ietsje minder van die hele grote (publiekelijke) woorden?
Kunnen we alsjeblieft ook iets meer rekening houden met hoe mensen van buiten de 'christelijke bubbel' hiernaar kijken en hoe zij hierop reageren en door in verwarring worden gebracht? Deze vragen zijn steeds moeilijker te beantwoorden. Het doet ons geen goed, het doet de naam van ons christenen geen goed, maar vooral: het doet de naam van Jezus geen goed.
Opnieuw: kunnen we Hem nu zichtbaar maken, samen. Zijn liefde laten zien aan de wereld om ons heen en ons daarop richten. Laten we in deze verwarrende tijd hoop bieden in plaats van zoveel verdeeldheid. Iets minder overtuigd zijn van ons eigen gelijk en daarmee het ongelijk van de ander. En als we iets bespreekbaar willen maken - en natuurlijk, dat mag, heel goed juist - zullen we dat dan persoonlijk doen in plaats van over en weer met modder te gooien in de media? Wie wordt daar beter van? Alsjeblieft!
Reactie plaatsen
Reacties